Mellý bellý

Ég er flutt að heiman eða svona næstum því. Fór ekki lengra heldur en niður í orlofsíbúðina. Já, og svo ætla ég mér bara að vera hérna niðri í kvöld ekki til frambúðar. Kannski fæ ég ekki einu sinni að vera hérna ein oftar. Ég þarf nefnilega að ganga svo skrambi vel um og má ekki skilja neitt eftir. Ég nýt greinilega engra fríðinda þótt ég hafi búið hérna í einhver ár.

Upphaflega flutti ég mig samt hingað niður til þess að lesa í uppeldisfræðinni. Ég veit ekk hvort að klukkan uppi hefur ákveðið að tifa hærra bara til þess að gera mér lífið leitt en ég heyri allavega slögin í henni alla leið niður. Svo var líka stelpudeildin á skjá einum að byrja í kvöld og ekki gat ég gert ástkærum það að teppa sjónvarpið í allt kvöld. Svo er ég nú líka alltaf að læra, eitthvað smá allavega, svona í auglýsingahléum. Ég var samt ekki viss hvort ég mætti horfa á stelpudeildina þar sem ég ætla mér að horfa á "strákadeildina" en ég hef ákveðið að svíkja lit og horfa á bæði. Ég get ekki látið þetta snilldar tækifæri renna mér úr greipum. Við erum að tala um Beverly Hills og Melrose Place frá upphafi og O.C. á eftir þeim herlegheitum.

Þetta á eftir að verða mikill sápudagur þar sem ég er þegar búin að horfa á Leiðarljós, Nágranna og Beverly Hills var að klárast. Mikið rosalega var Leiðarljós samt skemmtilegt í dag.

Ég gat ekki tekið sénsinn á því að svelta svo ég kom með vistir. Þannig að hér sit ég með bókina sem segir mér að foreldrar séu hræðileg fyrirbæri í annarri hendi og popp og kók í hinni. Fyrir framan er svo sjónvarpið sem lýgur mig fulla um veruleika bandarískra ungmenna.

Jább, svo skemmtilegt mánudagskvöld.